بررسی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات دیستال و پروگزیمال اندام تحتانی به دنبال پیچ خوردگی مچ پا مروری بر مطالعات

زمینه مطالعه: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر پیچ خوردگی مچ پا روی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات دیستال و پروگزیمال اندام تحتانی می باشد. منبع داده ها: جستجوی مقالات به صورت کاملا الکترونیک در پایگاه های اطلاعاتیovid ,google scholar, science direct و منابع اطلاعاتی داده شده در مقالات انجام شد. کلمات کلیدی استفاده شده عبارت بودند از؛ پیچ خوردگی عملکردی مچ پا، الکترومیوگرافی، اغتشاش، پرونئوس لانگوس، تیبیالیس آنتریور، گلوتئوس ماکسیموس و گلوتئوس مدیوس. معیار انتخاب مطالعات: مقالاتی که پیچ خوردگی مچ پا را مورد مطالعه قرار داده بودند، مقالات انگلیسی زبان و مطالعات موردی- شاهدی بوده است و مقالاتی که در آن ها از الکترومیوگرافی سطحی استفاده شده بود. یافته ها: با استفاده از کلمات کلیدی مطرح شده در زیر ما در مجموع ۲۹ مقاله، از طریق پایگاه های اطلاعاتی پیدا کردیم که سال انتشار آن ها بین ۱۹۹۵- ۲۰۱۳ بوده، که با توجه به معیار انتخاب بیان شده مطالعات، ۱۳ مقاله دارای معیار ورود بوده و مورد بررسی قرار گرفتند. نتیجه گیری: مطالعات نشان دادند بعد از پیچ خوردگی مچ پا، فعالیت الکترومیوگرافی، زمان شروع و سطح فعالیت الکتریکی عضلات دیستال و پروگزیمال اندام تحتانی کاهش می یابد، و کنترل پوسچر و الگوی حرکتی در این افراد تغییر می کند.